Giriş
Bu hikâye, insanların adım atmasına izin verilen güzel bir ormanda başlar.
Orman, merkezindeki güzel gölü, farklı renklerdeki çiçekleri ve ağaçlarıyla tanınırdı.
Bunlar ziyaretçilere huzur verirdi.
1
Maşa, Alyoşa ve Katya iyi arkadaşlardı.
Akşam birlikte yürürken ormanda bir şeyin parladığını gördüler.
-Bu da ne?
Alyoşa şaşkınlıkla sordu.
-Hadi gidelim.
dedi Katya.
Maşa başını salladı.
Işığa doğru yürümeye başladılar.
2
Şaşırtıcı bir şekilde, ay gölün içinde yüzüyordu.
-Ay!
Katya haykırdı.
-Neden buradasın?
Alyoşa sordu.
-Uyuyamadım ve yeryüzüne düştüm.
-İşim için gece yarısına kadar gökyüzüne dönmem gerekiyor.
-Ama uçamayacak kadar güçsüzüm.
Ay cevap vermiş.
-Çok garip. Tamam, sana yardım edeceğiz.
demiş Katcha.
3
Tekrar uçabilmesi için Ay'ın etrafına rengarenk balonlar yapıştırmışlar.
Mavi, kırmızı, sarı, mor ve diğerleri.
Ay teker teker kendini daha hafif ve mutlu hissetmiş.
4
-Çok daha hafif hissediyorum.
-Çok teşekkür ederim.
-İşime dönmeden önce senin için bir şey yapmak istiyorum.
-Ne yapabilirim?
Ay sordu.
Çocuklar çok düşündüler ve söylediler.
-Bazı arkadaşlarımız hastalık nedeniyle dışarı çıkamıyor. Onların bizim için ne kadar önemli olduğunu söylemek istiyoruz.
-En azından kısa bir süre görüşüp 'Merhaba' diyebilsek.
5
Ay keyifli bir ses tonuyla dedi ki.
-İyi bir fikrim var.
-Arkadaşın için bir mektup yazarsın.
-Çiçek de koyabilirsin.
-Mavi, kırmızı, sarı, mor, vb.
-Bunların hepsi çok güzel.
-Bitirdiğinde bana söyle.
-Ben seni yanına götüreyim, sen de pencereden arkadaşına uzat.
-Gerçekten mi? Bizi götürecek misin?
Çocuklar heyecanlandılar ve sordular.
-Elbette. Ay sevinçle cevap vermiş.
-Çok teşekkür ederim. demiş çocuklar.
Bir kalem aldılar.
-Hepimiz bitirdik.
10 dakika sonra, dediler mutlu bir sesle.
Katya kırmızı bir çiçek seçti, Alyoşa mavi bir çiçek seçti ve Maşa menekşe çiçeği seçti.
Ve çiçeği zarfın içine koydular.
-Tamam. Gelin ve bana binin.
Ay cevap vermiş.
Ona bindiklerinde gökyüzünde uçmuş.
-Güzel! Kuşlar gibiyiz!
Çeşitli renklerde sokak lambaları görüldü.
Mavi, kırmızı, sarı, mor ve diğerleri.
Bunların hepsi çok güzeldi.
Kuşlar gibi uçtular ve ormanların, nehirlerin ve denizin üzerinden diğer ülkeye gittiler.
Bu onlar için harika bir yolculuktu.
6
İlki Katya'ydı.
Arkadaşı farklı bir ülkede yaşıyordu.
Ay ışığının aydınlatmasıyla mektubunu pencerenin önüne bıraktı ve arkadaşına şöyle dedi.
-Biliyor musun? Ne kadar kolay görüşemesek de seni hep sevdim.
-Seni bir daha hiç göremeyeceğimi sanıyordum. Çok teşekkür ederim.
Arkadaşı gözyaşları içinde söyledi.
İkincisi Alyoşa'ydı.
Arkadaşı deniz kenarında yaşıyordu.
Ay ışığıyla aydınlanan mektubunu arkadaşına uzattı ve aynı şeyleri söyledi.
-Biliyor musun? Ne kadar kolay görüşemesek de seni hep sevdim.
-Sizi hiç unutmamıştım. Çok teşekkür ederim."
Arkadaşı da gözyaşları içinde bunu söyledi.
Son sıradaki Masha'ydı.
Ama o üzgün bir yüz ifadesiyle şöyle dedi,
-Anneme bir mektup yazdım ama ona iletemiyorum.
Maşa annesini hastalık nedeniyle kaybetmişti.
Ayrıca, diğerlerinden çok farklı olan pembe saç rengi nedeniyle sınıf arkadaşları tarafından kötü muamele görüyordu.
Her zaman yanında olan annesini çok özlüyordu.
Ay dedi ki.
-Tamam, bana bırak.
Maşa bunu duyunca şaşırmış ama şöyle demiş.
-Evet
ve mektubunu Ay'a iletti.
Ay'ın gökyüzüne geri dönme vakti yaklaşıyordu.
Ay'a yakın arkadaşları gibi bağlanmışlar ve onu çok özlemeye başlamışlardı.
-Lütfen bana dünyanızdan bahsedin.
dedi Maşa, ayın bedenini tutarak.
Ay gülümsemiş ve başını sallamış.
Çocuklar yere oturmuş ve sessizce dinlemişler.
-Benim dünyamın adı "uzay". Orada çeşitli renklerde yıldızlar var.
-Mavi, kırmızı, sarı, mor, vb.
-Bunların hepsi çok güzel.
-Hepimiz farklıyız ve birbirimizden uzakta yaşıyoruz ama biz arkadaşız.
-O zaman senin işin ne?
diye sordular.
-Benim işim yeryüzündeki insanlar ya da ülkeler ne olursa olsun herkese ışık saçmak.
Beni gökyüzünde sık sık görebilirsiniz, değil mi?
Ay cevap vermiş ve gökyüzüne bakmış.
-Bazı insanlar renk farklılığı yapabilir.
-Ama sevgide farklılık yoktur, çünkü sen benim uçmam için farklı renklerde balonlar ve arkadaşın için kalbini göstermek için çiçekler topladın.
-Bu gece muhtemelen fark etmişsinizdir, yeryüzünde bile çeşitli renkler var.
-Mavi, kırmızı, sarı, mor ve diğerleri.
-Bunların hepsi çok güzel.
-Gitmem gerek.
-Seni görmek güzeldi.
-Seni her zaman seviyorum. Ne kadar kolay göremesek de.
Ay, zarif bir şekilde bir sürü ışık saçarak gökyüzüne döndü.
Ay tamamen yıldızların arasına karışana kadar izlemeye devam ettiler.
-Çok teşekkür ederim.
Çocuklar dedi ki.
Maşa, hepimiz yalnızız ve farklıyız ama arkadaşız.
-Ayrıca saç rengini çok beğendim.
Katya dedi ki.
-Teşekkür ederim.
Maşa gülümsedi ve mutlu bir ses tonuyla konuştu.
O gece Maşa harika bir rüya gördü.
Annesi rüyasına girmiş ve onu sımsıkı kucaklayarak şöyle demiş.
-Bu güzel mektup için teşekkür ederim.
-Anne! Biliyor musun ne oldu? Arkadaş edindim.
-Hepsi bana karşı nazik ve iyi.
-Gelecek hafta sonu çiçekleri çizmek için ormana gideceğiz.
dedi Maşa.
Annesi kocaman gülümsedi ve şöyle dedi.
-Seni her zaman seviyorum, ne kadar kolay görüşemesek de.
-Evet, ben de.
Maşa onun kollarında karşılık verdi.
Çok geçmeden Maşa uyandı ve gece gökyüzüne baktı.
Ay ve yıldızlar sanki annesi ona fısıldıyormuş gibi ilahi bir şekilde parlıyordu
Son
RanseRanse tarafından Sevgi Çocukları Sınırları Aşan Hayvanlar için yazıldı ve okundu
Eklenen sesler RanseRanse tarafından çalınmıştır.
Hikayeyi nasıl buldunuz?
Lütfen yorumlarınızı bırakın.
Facebook hesabınız varsa buraya da ekleyebilirsiniz.
Lütfen bizi SNS'lerimizden takip edin.
Bu hikayeyi arkadaşlarınızla paylaşalım.
Bu, dünyanın her yerindeki çiftler için bir aşk hikayesidir. |
Bir kelebek ve bir gülün hikayesi. |