|
|
İllüstrasyon çalışmamız olmadan da roman formatına geçebilirsiniz.
**
Dizin
Giriş
1 Daria
2 Samanyolu
3 Depresyon
4 Unutulmaz Aşk
5 Gülün Açılışı
6 Yeniden Birlik
7 Çatışmanın Sonu
8 Sonsöz
İnsanların sürekli çatışmalarından ve sevgisiz davranışlarından bıkan saf hayvanlar, insanların dünyasını terk ederek doğada kendi krallıklarını kurarak yaşıyorlardı.
Ancak zehirli karakterler tamamen yok olmamıştı.
Bir ülkede Floransa adında küçük ve güzel bir şehir vardı.
Adından da anlayabileceğimiz gibi şehir çiçeklerle doluydu ve merkezinde Rosa & Misa adında güzel bir gül bahçesi vardı.
Girişte asılı levhaya göre bu bahçe, zorlukları aşarak sonunda bir araya gelmiş yaşlı bir çift tarafından yaptırılmıştı.
Bahçeyi saygılı bir şekilde kullandıkları sürece insanların istedikleri çiçeği ekmelerine izin veriliyordu.
Ancak bu bahçe, bu romantik olay nedeniyle aşıklar için en önemli yer olarak varlığını sürdürmüş.
Aşıklar bir gül tutarak aşklarını itiraf etmişler ve aşklarının uzun sürmesi dileğiyle genç bitkiyi bahçeye dikmişler.
Ve bu bahçeden pek çok çift doğdu.
Şehir halkı aşkın kökeni ya da mabedi olarak adlandırılan bahçeye hayranlık duydu.
Ancak kraliçe ve kral tarafından ortaya atılan küçük bir sorun anlaşmazlığa neden olmuş ve şehri Menekşe Yaprakları ve Pembe Yapraklar olarak ikiye bölmüş, hatta bahçenin önüne büyük bir kapı inşa edilmiş.
Çok geçmeden bahçe yok olmuş.
Aşıklar ayrılmak zorunda kaldılar ve bir daha oraya geri dönmediler.
Bahçe aşıklar için anlamını yitirmiş.
Ayrılıktan sonra aşkı kim düşünebilirdi ki?
Sessiz bir geceydi.
Güzel bir kız pencereden hüzünlü bir şekilde denizin dalgalarına bakıyordu.
-Onu özlüyorum.
dedi kız kederli bir ses tonuyla.
Adı Daria'ydı, arkadaşı Lily ile bir adayı ziyaret ediyordu.
Hava oldukça güzel olmasına rağmen kalbi çok bulutluydu.
Aynı şehirde Alyssum adında birini seviyordu.
Şehir çatışmalar nedeniyle aniden ikiye bölündükten sonra onunla iletişimini kaybetmişti.
Kendisi Menekşe Yapraklar'da olduğu için, o da muhtemelen Pembe Yapraklar'daydı.
Bu onu çok depresif yapıyordu.
O zamandan beri doğru düzgün uyuyamıyor ya da bir şey yiyemiyordu.
Tek düşünebildiği onun son gülümsemesiydi.
Sakin bir Haziran gününde, gül bahçesinde utangaç bir gülümsemeyle çok güzel bir gül sunmuştu.
Yaşadığı en mutlu andı o an.
Kabul etmiş ve genç bitkiyi dikmişti.
Yine iç geçirdi.
Arkadaşı Lily onun sağlığı için endişelenmiş, sonra da birlikte adaya kısa bir geziye çıkmayı teklif etmişti.
Lily, Daria'dan üç yaş büyüktü.
Güzeldi, güçlüydü ve Daria'ya kız kardeşi gibi bakıyordu.
Yıldızlara meraklıydı ve onlar hakkında pek çok şey biliyordu.
Lily ona şöyle dedi.
-Daria, hadi yıldızları görelim.
-Bunun için seni davet ettim.
Lily pencereleri açtı ve milyonlarca yıldız ışığı Daria'nın gözlerine geldi.
Gökyüzünde zarifçe parıldıyorlardı.
-Çok güzeller.
Daria şaşırdı.
-Beğendin mi?
diye sordu, Lily.
-Evet, tabii ki:
Cevap verdi, Daria.
-Burası benim en sevdiğim yer. Her yaz buraya gelirim.
-Günlük hayatta kaçırdığımız şeyleri burada görebiliyoruz.
dedi Lily ve gülümsedi.
Samanyolu gökyüzünde Daria'nın daha önce hiç görmediği büyüklüğünü çarpıcı bir şekilde ortaya koyuyordu.
Daria'nın sakinleştiğinden emin olduktan sonra Lily söze başladı.
-Asya'da samanyoluyla ilgili sevimli bir hikaye vardır.
-Ayrılmış bir çift yılda bir kez Samanyolu'nda buluşuyor.
-Ve yan yana geçecekleri anı beklerler.
-Bu iki yıldız çift, samanyolu da nehirdir.
Lily iki parlak yıldızı, Vega ve Altair'i işaret etti ve samanyolunu okşadı.
Daria sessizce gökyüzüne bakmaya devam etti.
Lily devam etti.
-Aynı şey bu dünyanın her yerinde olabilir.
Suriye'deki aşıklar da olabilir, çeşitli nedenlerle bölünmüş ülkelerdekiler de.
-O zaman ben de onlardan biriyim.
Daria üzgün bir ses tonuyla konuştu.
Lily cevap verdi.
-Tarihte insanlar bunu yaşadılar ve gelecekte de yaşayacaklar.
Ama ben hala umut olduğuna inanıyorum.
Ve sen inandığın sürece, aşk mesafeleri ve zamanı aşar ve sonunda sana gelir.
Daria için oldukça dramatik bir düşünceydi bu.
-Böyle bir aşka inanıyor musun?
Nefes nefese kaldı ve şok içinde Daria'ya sordu.
-Senin için aşka inanıyorum.
Lily kararlı bir ses tonuyla onun gözlerinin içine bakarak cevap verdi ve ellerini tuttu.
-Teşekkür ederim, teşekkür ederim.
-Güçlü olacağım.
dedi Daria.
Lily gülümsedi ve bir süre gece gökyüzüne bakmaya devam ettiler.
Sonra gökyüzünde parlak bir yıldız belirdi.
-Kayan bir yıldız!
diye bağırdı Daria.
-Dua edelim.
Lily onu teşvik etti.
Daria gözlerini kapattı.
-Onunla tekrar karşılaşabilmek için bir dilek tut.
dedi Lily yumuşak bir sesle.
-İç çek.
Alyssum da yatağın üzerinde depresif bir şekilde iç çekti.
Alyssum tutkulu ve hassas bir çocuktu.
Daria onun ilk gerçek aşkıydı ve onu görmek büyük bir zevkti.
Onu düşünmekten uyuyamadığı geceler çok olmuştu.
Sonra, en güzel gülü aradı ve sevgisini göstermek için Daria'ya sundu.
Hal böyle olunca, onunla teması kaybettiğinde büyük bir şok yaşamıştı.
Alyssum daha önce de Daria'yı aramaya devam etmiş ama bulamamıştı.
Tek ipucu bahçeye geri dönmekti ama bu da yasaktı.
Yaşadığı ağır şok nedeniyle daha da hasta olmuş ve hava değişimi için kırlara geri dönmek zorunda kalmıştı.
Sonra Çiğdem geldi.
Çiğdem onun eski arkadaşıydı ve her gün onu neşelendirmek için evine geliyordu.
Alyssum depresyondaydı ama yine de tatlıydı ve herkes tarafından seviliyordu.
Çiğdem de onlardan biriydi, hatta uzun zamandır onu gizliden gizliye seviyordu ve aslında onu tekrar gördüğü için mutluydu.
Onun her zaman yanında olmasını diliyordu.
Onu mutlu etmek için masaya sarı bir çiçek koydu.
Daria depresif olmayı bırakmaya ve yolculuktan sonra bir kez daha gül bahçesine dönmeye karar verdi.
Bunun kolay bir iş olmadığından emindi ama aklına gelen tek şey gül bahçesini eskiden olduğu gibi onarmaktı.
Bankların boyası dökülmüştü ve her yerde yabani otlar vardı ama şaşırtıcı bir şekilde daha önce diktiği gül ölmemişti.
Neyse ki usulca tuttu ve üzerine bir öpücük kondurdu.
Sonra teker teker kırık tuğlaları toplayıp her gün temizlemeye başladı.
-Kıza bak.
Bir gün bir kadın demiş ki.
-Bahçeye temizliğe gidiyor.
İlk başta insanlar onu bekleyen kimse olmadığı için çok mutsuz olduğunu düşündüler.
Ama yavaş yavaş insanlar ondan etkilendi ve onun yaptıklarının aynısını yapmak için geri geldi.
Herkes unutulmaz bir aşk yaşadı.
Bölünmenin ardından 2 yıl geçti.
Kapı hala oradaydı, çatışma henüz bitmemişti.
Daria hep bekar kalmaya devam etti.
Annesi Margalette ona onu unutmasını ve başka birini bulmasını öğütlüyordu.
Ne onu bekliyordu ne de erkekler arasında çekici değildi.
Ama annesi ona uygun birini bulamadı.
Artık herkes onu desteklediği için kafası gül bahçesini onarmakla doluydu.
Çiçeklerin güzelliği üzüntülerini hafifletiyordu.
Proje sayesinde birçok iyi arkadaşı da oldu.
Sonra, onlar pek umursamazken, Daria'nın gülü büyümüş ve küçük çatlaktan Pembe Yapraklar'a doğru fırlamıştı.
Sanki Alyssum'a değişmeyen sevgisini gösterir gibiydi.
Hala çatışma altında olduğu için arkadaşları endişelendi, ama şaşırtıcı bir şekilde bu diğer tarafı hiç etkilemedi.
-Gülün düşmana doğru açmasına kim sebep olabilirdi ki?
Pembe Yapraklar'dan insanlar gülün diğer yarının ne kadar özlendiğini anlattığını çok iyi anladılar.
-Bölünmenin sembolü olan kapı, şimdi sevginin sembolü olan güllerle kaplandı.
Bu sahne ülke çapında her yere yayıldı.
İnsanlar bunun hakkında konuştu.
-Kim var orada?
-Bu kişi bunu neden yapıyor?
-Aşık kim?
vb.
İnsanlar bu tutkulu ve değişmez aşka hayran olmaktan kendilerini alamadılar.
-Alyssum, gerçekten ilginç bir haber var.
dedi Çiğdem neşeli bir sesle bir fotoğraf göstererek.
Alyssum hâlâ yatağın üzerinde pencereye bakıyordu.
Son zamanlarda şehirde çok tartışılan gülün fotoğrafıydı bu.
Gördükten sonra kaşlarını kaldırdı ve nefesi kesildi.
-Daria..
-Yanlışlık yok, Daria için sunduğum özel bir çiçek.
-Hâlâ parka geliyor mu?
-Onu özledim.
diye mırıldandı.
Daria'yı da hiç unutmamıştı.
Ancak, aşka inanamıyordu.
Gerçek olan, şehirdeki kapının varlığıydı.
Sözlükteki süslü kelimeler gerçek dünyada yalan gibi görünüyordu.
Ama kendi gerçekliği bir anda kırıldı.
Bastırılmış duyguları geri geldi.
Çiğdem onun yüzünü görünce her şeyi anladı.
-Sahibini tanıyorsun ve unutulmaz bir aşkın var, değil mi?
Alyssum onun sorusuna cevap veremedi.
Artık aşktan emin değildi ama kız onu itti.
-Güle güle.
-Artık buraya gelemem.
-Kesinlikle, bu kişi sizi hala seviyor.
-Lütfen depresyonuna son ver.
Çiğdem üzgün bir yüz ifadesi takındı ama kararlı bir ifadeyle odadan çıktı.
Sevgi ne kadar derin olursa depresyonun da o kadar kötü olabileceğini biliyordu, tıpkı daha önce ona karşı yaşadığı gibi.
Ve iki yıl boyunca acı çekmişti.
Muhtemelen aşka inanıp inanmamalarının bir önemi yoktu.
Muhtemelen aşka inanıp inanmamalarının bir önemi yoktu.
Alyssum aceleyle kapıya doğru yürüdü.
Çok sık dışarı çıkmadığı için nefes nefese kalmıştı.
Odada kaldığı uzun süre boyunca vücudu çok zayıflamıştı.
Oraya vardığında,
Her iki taraftan insanların kapıyı birlikte açacakları zamandı.
Küçük pencereden hiç unutmadığı bir yüz göründü.
Değişmeyen gözler, ağız ve büyüleyici bir yüz.
-Daria!
diye bağırdı Alyssum.
-Alyssum!
diye bağırdı Daria, oldukça şok olmuş bir yüz ifadesiyle.
-Daria! Seni özledim!
Koştu ve ona ulaşmak için duvara tırmandı.
Elini uzattığında, Menekşe Yaprakları'ndan eylemlerine karşı çıkan üye onun sözünü kesti.
Sonra aniden biri ona bağırdı.
Bu annesi Margalette idi.
-Bu dünyada çiftleri ayırmaya kimin hakkı var?!
Çok üzgün bir ses tonuyla böyle dedi.
Adam karşılık verecekti ama veremedi.
İki taraftan da herkes toplandı ve birlikte kapıya yüklendiler.
Sonunda kapı açıldı.
Birbirlerini gören Daria ve Alyssum gözyaşlarına boğuldu.
Ayrılan çiftler sadece Daria ve Alyssum değildi, diğer çiftler de bedenlerini sıkıca tutarak gözyaşları içinde ağladılar.
Sonuç olarak, kraliçe ve kral yüz yüze görüşmek zorunda kaldılar.
Açılan kapının önünde buluştular ve diyaloğa başladılar.
Çatışma sona erdi.
İnsanlar bu beklenmedik son hakkında birçok şey söyleyebilirdi.
Ama açık konuşmak gerekirse, çatışmaları aşka karşı kaybetmişti.
Güneş uzaklarda batıyordu.
Alyssum en yakın arkadaşını uğurlar gibi gün batımına baktı.
Bavulunu aldı ve vedalaşarak odadan çıktı.
Bir daha oraya geri dönmeyecekti.
Gül bahçesine giden sokakta yürüdü.
Daria oradaydı, çiçekleri suluyordu.
İşten sonra günlük rutiniydi bu.
Bahçenin yakınında bir çiçekçi dükkânının sahibi olmuştu.
Çiçeklerin gücüne hayran kalmış, çiçek düzenleme kursunda ustalaşmış ve kısa süre önce dükkânı açmıştı.
Lily bankları temizliyor ve mum ışıklarını yakıyordu.
Bugün üçü için de özel bir gündü.
Hazırlıkları bitirdikten sonra Lily, Daria'yı çağırdı.
-Evet, Lily,
mutlu bir sesle cevap verdi.
-İkiniz için de hediyelerim var.
Lily ona kırmızı, küçük bir kutu uzattı.
Daria biraz farklı bir hava sezdi ve sordu.
-Teşekkür ederim.
-Nedir onlar?
diye sordu Daria, sonra kutuyu açtı.
Şaşırtıcı bir şekilde, kutunun içinde güzel elmas yüzükler vardı.
-Çok güzel...
-Bunu kabul edemem.
dedi, kafası karışmış bir şekilde.
Lily'den şimdiye kadar böyle pahalı bir şey almamıştı.
-Neden?
dedi şaşkın bir ses tonuyla.
-Dinle, bunlar büyükannem ve büyükbabamın bu bahçedeki düğün töreninde taktıkları yüzükler.
Şimdi mutluluk sırası sende.
Yüzüğün üzerinde "Rosa & Misa" yazıyordu.
Bu bahçenin adıydı.
Şaşkın bir bakış attı Daria.
-Bu bahçeyi büyükannem ve büyükbabam yaptı.
Lily açıkladı.
-Neden bana daha önce söylemedin?
- Bu muhteşem bir şey.
dedi Daria, daha da şaşırarak.
-Bunu saklamayacaktım.
-Ama sen bahçeyi kurtardın ve bize değişmez bir sevgi gösterdin.
O kadar eminim ki, onlar da sizin çalışmalarınızı çok takdir ediyorlar.
-Ve biliyor musun?
-Sen benim kız kardeşimsin.
-Elbette seni tebrik edeceğim.
diye ekledi Lily.
Daria neredeyse ağlayacaktı.
Sonra Lily, Alyssum'un resmi bir süit içinde bahçenin girişinde durduğunu gördü.
-Git Daria, aşkını kaybetme.
Lily gülümsedi.
Daria ona sarıldı ve gözyaşlarını kurulayarak oradan ayrıldı.
-Seni seviyorum, Lily.
-Ben de Daria.
diye cevap verdi.
Daria ve Alyssum arasındaki ilişki hızla yeniden başlamıştı.
Bu akşam resmen birbirlerine yeniden aşklarını itiraf edeceklerdi.
Lily uzaktan memnun bir ifadeyle yeni çifte baktı, sonra oradan sadece onlara ayrıldı.
Çok geçmeden onların ağlamaklı ve hıçkırıklı seslerle aşk itirafları duyuldu.
Lily bunun olabileceğinden oldukça emindi.
Gülümsedi.
Son
RanseRanse tarafından Sınırları Aşan Sevgi Çocukları Hayvanlar için yazıldı
İki İngilizce şiirimiz var.
Gate
Alyssum'un Daria'ya olan sevgisi.
Stars are telling you
Lily'nin Daria'ya olan iyiliği
Hikayeyi nasıl buldunuz?
Lütfen yorumlarınızı bırakın.
blog/2019/11/09/the-release-of-the-little-rose-garden-story/
Lütfen bizi SNS'lerimizden takip edin.
|
Göldeki Ay Çocuklar güzel gölde ne gördüler? |
Kırmızı Gül ve Mavi Kelebek Bir kelebek ve bir gülün hikayesi. |
 |
|
 |
 |
